Vlees eten als nationale identiteit?

We zagen onlangs deze foto passeren. Op het achterste van een vrachtwagen staat te lezen:

Australia.
We eat meat
we drink beer
and we speak English mate

En niet mis te verstane boodschap, die vooral naar immigranten gericht lijkt te zijn. Iemand heeft er een anti-racisme sticker op gekleefd: Racism, it stops with me. Nice touch.

Australia!
Australia!

Het eten van vlees wordt wel vaker met ‘nationale identiteit’ geassocieerd. Eind 2013 had President Obama (VS) een zakendiner met 12 senatoren, waarvan er één een vegetarische menu besteld en gekregen heeft. Zijn identiteit werd echter angstvallig geheim gehouden. Schandaal! TV host Bill Maher gaf als opmerking: “Being a vegetarian is worse than being gay. You’re not a real American unless you eat meat.”  En ook in tal van andere landen: de Belgische biefstuk friet staat hoog genoteerd als culinair cultureel erfgoed, de ‘braai’ cultuur in Zuid-Afrika, bangers and mash in Engeland.
In een andere blogpost hadden we het over een lezersbrief in een Australische krant waarin de briefschrijver fulmineerde dat vegetariërs een pest zijn die moet uitgeroeid worden.

Ik kan me moeilijk inbeelden dat een dergelijke conservatieve racistische boodschap ooit zou beginnen met ‘we eat veggies’

Bovenstaande boodschap heeft niet enkel een uitgesproken racistische of nationalistische inslag. Het is gericht tegen iedereen die ‘anders’ is: mensen die geen vlees eten, mensen die geen bier drinken en die ‘onze’ taal niet spreken. Een uitgesproken conservatieve ondertoon. Maar het is ook een mooi voorbeeld van hoe diverse systemen van onderdrukking, van oppressie van anderen, dikwijls verbonden zijn met elkaar: racisme, sexisme en speciesisme (discriminatie op basis van diersoort, onderdrukking van andere dieren) gaan wel vaker hand in hand.

Ik kan me moeilijk inbeelden dat een dergelijke conservatieve racistische boodschap ooit zou beginnen met ‘we eat veggies’.  In de eerste plaats omdat vegetarisme of veganisme nauwelijks ergens ter wereld met nationale identiteit gelinkt is natuurlijk. Maar ook omdat een anti-speciesistische houding, het veganistisch gedachtegoed een algemene anti-discriminatoire houding behelst, niet alleen naar andere dieren, maar ook naar ‘andere mensen’. Ongeacht hun leeftijd, ras, gender, of fysieke mogelijkheden.  Of dat zou ik toch verwachten.
Of niet soms? Wat denk jij?

foto gevonden op facebook.

Geef een reactie