Wie is de grote boze wolf?

11.000 dode schapen per maand … in het slachthuis.
Wie is hier de grote boze wolf?

In 2018 werden 129.276 schapen en lammeren gedood in Belgische slachthuizen (Statbel).

➡️➡️ Link: https://statbel.fgov.be/nl/themas/landbouw-visserij/geslachte-dieren#figures

2 Antwoorden aan “Wie is de grote boze wolf?”

  1. Toen ik nog vleeseter was, in 1981, kwamen er af en toe berichten in de krant over de wolf. In Arnhem werden lezingen georganiseerd, o.a. door de Fam. Burgers van de dierentuin. In de periode van 30 jaar daarna voelde ik mezelf overtuigd natuur- en dierenliefhebber. Bijscholing kreeg ik van het IVN e.a. natuurminnende organisaties. Ik leerde planten determineren, en al die tijd leefde ik als vegetarier, en dacht hiermee ruimschoots aan de schuldvraag t.o. de dieren te kunnen voldoen. Tot ik met de neus op de feiten werd gedrukt: midden 90-er jaren werden dierenbevrijders in de pers tot extremisten verklaard. Verontrust door deze berichten nam ik met Wakker Dier contact op. Per telefoon legde iemand (ik weet niet meer wie) mij uit hoe de vork in de steel zat. Ik ging naar de vergaderingen van WD, en maakte toen pas kennis met al die andere mensen, die al verder waren in hun persoonlijke ontwikkeling naar de ware liefde voor al wat leeft, kort gezegd: liefde voor de schepping.
    Ik ben niet religieus, maar het woord ‘schepping’ kan heel goed dienen om een verbinding te maken met mensen met een religieuze achtergrond. Zo weet ik dat er moslims zijn, die dezelfde ontwikkeling doormaakten als ik, en ook zij hebben verdriet over de onnoemlijke aantallen schapen en lammeren die gedood worden voor ‘onze voeding´. Dierlijke voeding, een mens kan er buiten, we weten het eigenlijk wel, maar door falend onderwijs blijft de mens onwetend, en dus ontkennend de tradities voortzetten.
    Deze inzichten hebben mij de moed gegeven in debat te gaan met allerlei meer strikte groeperingen in de maatschappij. Waar ik vroeger nog zweeg en alleen maar luisterde, durf ik nu mijn tegenwicht te geven.
    Onlangs kwamen twee jonge vrouwen aan mijn deur om mij een gelukkige toekomst in de hemel te wensen. Het waren Jehova’s getuigen, moderne middelen niet schuwend, want alle uitwisselingen gingen gepaard met teksten uit hun smartphone, die ikzelf niet bezit. Wel had ik mijn zakbijbeltje paraat en kon ik hen wijzen op Marcus 16:15: Gaat uit over de wereld en verkondigt het evangelie aan heel de schepping. Ik nodigde hen binnen uit verder te praten en dat deden ze. Tot slot gaf ik hen het adres van Vegan Church in Nederland. Deze jonge vrouwen hebben nog een heel leven om over de natuur, de schepping, zoals ik het zie,na te denken.
    Terug naar de wolf: hij is nu aanwezig in Nederland, in de media wordt deze mede-aardbewoner met angst en vreze begroet, en verhalen over bloederige vreetpartijen worden dankbaar, uitgebreid met foto’s, vermeld. De geschiedenis herhaalt zich, maar er zijn hoopgevende lichtpunten: ieder mens is een individu maar ook een groepsdier, net als de wolf, onderdeel van de roedel en die zich ook in de natuur moet handhaven. De wolf moet eten om te leven. Ook de mens moet eten, laten we dat dan plantaardig doen,gewoon omdat we dat kunnen…….

Geef een reactie